skorupę kontynentalną
Encyklopedia PWN
geochemia
nauka z grupy nauk geologicznych zajmująca się występowaniem i krążeniem na Ziemi pierwiastków chemicznych oraz ich rolą w różnorodnych procesach geologicznych;
[gr. gḗ ‘ziemia’, chēmeía ‘magia’],
geol. drugi okres (jednostka geochronologiczna) ery mezozoicznej, trwający od ok. 203 do ok. 135 mln lat temu; także system (jednostka chronostratygraficzna), obejmujący powstałe w tym czasie skały.
łukowato wygięte pasmo wysp rozwijające się w strefie subdukcji litosfery oceanicznej;
czwarty okres (jednostka geochronologiczna) ery paleozoicznej trwający od ok. 408 do 355 mln lat temu; także system (jednostka chronostratygraficzna) obejmujący powstałe w tym czasie skały.
geofizyka
nauka o Ziemi jako ciele fizycznym;
[gr. gḗ ‘ziemia’, physikḗ ‘przyrodoznawstwo’ < phýsis ‘natura’, ‘przyroda’],
hydrosfera
wodna powłoka Ziemi przenikająca atmosferę i skorupę ziemską, obejmująca wodę występującą w przyrodzie w postaci gazowej, ciekłej i stałej;
[gr.],